Сафія Юр’еўна Андруховіч
| Сафія Юр’еўна Андруховіч | |
|---|---|
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 17 лістапада 1982 (42 гады) ці 1982[1] |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Юрый Андруховіч |
| Муж | Andrij Bondar[d] |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменніца, перакладчыца, публіцыстка |
| Мова твораў | украінская мова |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Сафія Юр’еўна Андруховіч (укр.: Софі́я Ю́ріївна Андрухо́вич; нар.17 лістапада 1982, Івана-Франкоўск, Украінская ССР) — украінская пісьменніца, перакладчыца і публіцыстка.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзілася 17 лістапада 1982 года ў Івана-Франкоўску у сям’і пісьменніка Юрыя Андруховіча.
Скончыла прыродазнаўчы ліцэй у родным горадзе (2000) і Украінскую акадэмію друкарства[2]
Сурэдактар часопісу «Чацвер». Мае шэраг публікацый у перыёдыцы. Стыпендыят праграмы Вілы Дэцыуша ў Кракаве (2004). Жыве ў Кіеве.
Замужам за пісьменнікам Андрэем Бондарам. 10 сакавіка 2008 года нарадзіла дачку Варвару.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]
Празаічныя творы
[правіць | правіць зыходнік]- «Лета Мілены» (К.: «Факел», 2002).
- «Старыя людзі» (Івана-Франкоўск: «Лілея-НВ», 2003).
- «Жанчыны іх мужоў» (Івана-Франкоўск: Лілея-НВ, 2005).
- «Сёмга» (Кіеў: Нара-друк, 2007).
- «Фелікс Аўстрыя» (Львоў: Выдавецтва Старога Льва, 2014).
- «Сузор’е Курыцы» (Львоў: Выдавецтва Старога Льва, 2016) у суаўтарстве з Мар’янай Прахаська.
- «Амадока» (Львоў: Выдавецтва Старога Льва, 2020).
Пераклады
[правіць | правіць зыходнік]- Мануэла Грэткоўская. «Еўрапейка». Пераклад з польскай. «Нора-Друк», 2006.
- Клайв Стэйплз Льюіс. «Прынц Каспіян». Пераклад з англійскай. «Праспект», 2008.
- Клайв Стэйплз Льюіс. «Падарожжа перадсвітальнага вандроўцы». Пераклад з англійскай. «Праспект», 2008.
- Джоан Роўлінг. «Гары Потэр і Кубак агню». Пераклад з англійскай разам з Віктарам Марозавым.
- Кадзуа Ісігура. «Не адпускай мяне». Пераклад з англійскай. «Выдавецтва Старога Льва», 2016.
- Айн Рэнд. «Атлант расправіў плечы». Пераклад з англійскай (ч. 2 і 3) : Наш Фармат, 2015.
- Тоні Джадт. Калі мяняюцца факты. Пераклад: Сафія Андруховіч. — Львоў: Выдавецтва «Човен», 2021[3].
- Тоні Джат. Шале памяці. Пераклад: Сафія Андруховіч. — Львоў: Выдавецтва «Човен», 2022[4].
Узнагароды і стыпендыі
[правіць | правіць зыходнік]- 2012, 2016 — стыпендыят міністра культуры Рэспублікі Польшча (Стыпендыя Gaude Polonia)
- 2014 — спецыяльная ўзнагарода Форуму выдаўцоў у Львове (раман «Фелікс Аўстрыя»)
- 2014 — ЛітАкцэнт года (раман «Фелікс Аўстрыя»)
- 2014 — Кніга года Бі-бі-сі (раман «Фелікс Аўстрыя»)
- 2015 — літаратурная прэмія імя Джозэфа Конрада-Кажанеўскага[5]
- 2015 — прэмія фонду Лесі і Пятра Кавалёвых (раман «Фелікс Аўстрыя»)
- 2017 — літаратурная прэмія Вышаградскага Усходняга партнёрства (VEaPLA) (раман «Фелікс Аўстрыя»)[6]
- 2017 — кніжка «Сузор’е курыцы» Сафіі Андруховіч і Мар’яны Прахаська ўвайшла ў каталог кніжных рэкамендацый у галіне міжнароднай дзіцячай і юнацкай літаратуры «Белыя крукі 2017» («WhiteRavens 2017»)[7]
- 2020 — Самалёт года (раман «Амадока»)[8]
- 2020 — Кніга года, намінацыя «Прыгожае пісьменніцтва» (раман «Амадока»)[9]
- 2023 — Прэмія Шолам-Алейхема (раман «Амадока»)[10]
Грамадская пазіцыя
[правіць | правіць зыходнік]Падпісала петыцыю да прэзідэнта Расіі з патрабаваннем вызваліць украінскага рэжысёра Алега Сянцова[11].
Зноскі
- ↑ Czech National Authority Database Праверана 22 лютага 2022.
- ↑ Львівський національний університет (фах — українська філологія) → Премію Конрада за 2015 отримала Софія Андрухович. Архівавана 2 вересня 2017. → за словами п. Софії, помилка
- ↑ Коли змінюються факти. Тоні Джадт. Архівавана з першакрыніцы 21 квітня 2021. Праверана 6 квітня 2021.
- ↑ Шале пам’яті. Тоні Джадт. Перекладачка Софія Андрухович. Архівавана з першакрыніцы 19 жніўня 2022. Праверана 7 жніўня 2022.
- ↑ Софія Андрухович отримала Премію Конрада. Архівавана з першакрыніцы 24 лютого 2022. Праверана 7 грудня 2015.
- ↑ Українська письменниця Софія Андрухович стала лауреатом престижної премії з літератури. Архівавана з першакрыніцы 12 травня 2021. Праверана 17 вересня 2021.
- ↑ «Сузір’я Курки» Софії Андрухович та Мар`яни Прохасько потрапило до міжнародного каталогу «Білі круки 2017». Архівавана з першакрыніцы 7 листопада 2017. Праверана 5 лістапада 2017.
- ↑ «ЛітАкцент року – 2020»: переможці. Архівавана з першакрыніцы 20 листопада 2021. Праверана 30 студзеня 2021.
- ↑ Книжка року. Праверана 25 лютага 2021.
- ↑ Оголосили лавреатку премії імені Шолом-Алейхема 2023 року. Праверана 21 лютага 2023.
- ↑ Il faut libérer d’urgence Oleg Sentsov, en grève de la faim depuis plus de 45 jours Архівавана 24 лютого 2019. // Change.org
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Дарина Горова. Софія Андрухович: Тільки з цим прізвищем я почуваюся справді природно! // Україна молода. — 2005. — 22 лютого. Архівавана 21 травня 2008.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Андруховіч Сафія Архівавана 21 квітня 2021.
- Мая новая кніга мае густ чырвонай рыбы, апырскаць цытрынавым сокам і прыпраўленай рэзкімі затаўкамі (інтэрв’ю) Архівавана 8 листопада 2016.
- Сёмга — разумовы сеанс псіхатэрапіі. І стрыптыз. І харакіры… (інтэрвію)
- Варта проста адкрыць вочы…
- Добрая літаратура — гэта магія, якую нельга растлумачыць Архівавана 5 травня 2014.
- Маё сачыненне — сляпая выпадковасць Архівавана 5 травня 2014.
- Сустрэча-чытанне Галі Карпы і Сафіі Андруховіч Архівавана 7 квітня 2014.
- Назва кнігі «Фелікс Аўстрыя» мне падказаў бацька Архівавана 19 травня 2014.
- Падчас літрэзідэнцыі ў Бучачэ Архівавана 21 березня 2017..
- Сафія Андруховіч: «Да апошняга сказа пісання — заўсёды нявызначанасць» Архівавана 25 квітня 2021.
- «Амадока» Сафіі Андруховіч: апусканне ў бяздоннае возера амнезіі / / Читомо Архівавана 2 березня 2022.
| ||||
